పినపాక మండలంలో హృదయ విదారక ఘటన

పినపాక, సెప్టెంబర్ (ఎస్ బి న్యూస్): తెలంగాణలో ఇంకా అనేక గిరిజన గ్రామాలు అభివృద్ధి వెలుగులు చూడలేక అంధకారంలో మగ్గుతున్నాయి. స్వాతంత్ర్యం వచ్చిన దాదాపు 78 సంవత్సరాలు కావొస్తున్నా, ఈ మారుమూల ప్రాంతాల్లో ప్రజలు ఇంకా ప్రాథమిక అవసరాలకే వలవలాడుతున్నారు. ముఖ్యంగా రోడ్డు సౌకర్యం లేని కారణంగా పల్లెల్లో నివసించే గర్భిణీలు తీవ్ర ఇబ్బందులు పడుతున్నారు. ఆరోగ్య కేంద్రాలు కిలోమీటర్ల దూరంలో ఉన్నా, వాటికి వెళ్లే మార్గాలు లేని కారణంగా మహిళలు ప్రసవ వేదనల మధ్య ప్రాణాలతో పోరాడాల్సిన పరిస్థితి వస్తోంది.

పినపాక మండలంలో హృదయ విదారక ఘటన

తాజాగా భద్రాద్రి కొత్తగూడెం జిల్లా పినపాక మండలం జానంపేట గ్రామపంచాయతీ పరిధిలోని సుందరయ్య నగర్‌లో ఒక హృదయ విదారక సంఘటన చోటుచేసుకుంది. స్థానిక గిరిజన మహిళ జ్యోతి ప్రసవ వేదనలతో తల్లడిల్లుతుండగా, గ్రామంలోకి 108 అంబులెన్స్ రాని పరిస్థితి నెలకొంది. రోడ్డు సౌకర్యం లేకపోవడంతో గ్రామస్తులు నిరుపాయంగా ఆ గర్భిణీని మంచానికి కట్టి, జోలె మాదిరిగా మోసుకుంటూ జానంపేట ప్రాథమిక ఆరోగ్య కేంద్రానికి తరలించారు.

ఈ ఘటన ఒక్కటే కాదు, ఇటువంటి ఉదంతాలు తరచూ చోటుచేసుకోవడం గిరిజనుల అసలు దుస్థితిని బయటపెడుతోంది.

రోడ్లు లేని పల్లెలో బతుకు బండారం

అడవుల్లో నివసించే ఆదివాసీ కుటుంబాల పరిస్థితి దారుణంగా ఉంది. వానలు పడితే మట్టికుంటలతో నిండిపోతాయి, వేసవిలో పొడి దుమ్ముతో ఊపిరి ఆడదు. రోడ్డు అనే ప్రాథమిక సదుపాయం లేకపోవడం వల్ల కేవలం వైద్య సేవలే కాదు, విద్య, ఉపాధి, రేషన్ వంటి అన్ని రంగాల్లోనూ ఇబ్బందులు తప్పడం లేదు.

గర్భిణీలను తరలించడానికి గ్రామస్తులు జోలెను ఒకే మార్గంగా వాడుతున్నారు.

అత్యవసర వైద్య సేవల కోసం 108 అంబులెన్స్ రావడం అసాధ్యం అవుతోంది.

పాఠశాలలకు వెళ్లే చిన్నారులు మైళ్ల కొద్దీ నడిచి వెళ్లాల్సి వస్తోంది.

రేషన్ సరుకులు తీసుకురావడమే కుటుంబాలకే ఒక యుద్ధంగా మారింది.

మారిన ప్రభుత్వాలు – మారని సమస్యలు

స్వాతంత్ర్యం వచ్చినప్పటి నుంచి ఇప్పటివరకు ఎన్నో ప్రభుత్వాలు వచ్చి పోయాయి. ప్రతి ఎన్నికల్లోనూ “అడవి పల్లెల అభివృద్ధి”, “గిరిజన సంక్షేమం” అంటూ హామీలు వినిపిస్తూనే ఉన్నాయి. కానీ ఆ హామీలు కేవలం ఎన్నికల మంత్రాలు గానే మిగిలిపోయాయి.

రహదారుల నిర్మాణానికి కోట్ల రూపాయల నిధులు కేటాయించామనే ప్రకటనలు వస్తున్నాయి.

ఐటీడీఏ, పంచాయతీ రాజ్ శాఖలు పథకాలు ప్రకటిస్తున్నాయి.

ప్రాజెక్టులు మొదలయ్యాక మళ్లీ మధ్యలోనే ఆగిపోతున్నాయి.

అయితే గిరిజనేతర గ్రామాల్లో మాత్రం రోడ్డు ప్రారంభోత్సవాలు ఘనంగా జరుగుతున్నాయి. అభివృద్ధి వెలుగులు వారివైపు మళ్లుతున్నా, గిరిజనుల వైపు మాత్రం చీకటే నిలిచిపోయింది.

గ్రామస్తుల ఆవేదన

సుందరయ్య నగర్ సంఘటన తర్వాత స్థానిక గ్రామస్తులు కన్నీళ్లతో తమ ఆవేదన వ్యక్తం చేశారు.

“ఇక్కడ వర్షం పడితే బయటకే రాలేం. అత్యవసర పరిస్థితుల్లో వైద్య సేవలు అందక మనమంతా ప్రాణాలను పణంగా పెట్టుకోవాలి. కనీసం ఒక రోడ్డు అయినా వేసి మమ్మల్ని బయట ప్రపంచంతో కలపాలని మా ఒక్కటే మనవి” అని గిరిజనులు వేదన వ్యక్తం చేస్తున్నారు.

అభివృద్ధి అంటే కేవలం మాటలేనా?

భద్రాద్రి కొత్తగూడెం జిల్లాలో వందలాది గ్రామాలు ఇంకా రోడ్డు సౌకర్యం లేనివిగానే ఉన్నాయి. ప్రభుత్వాలు అభివృద్ధి అన్న మాటను తరచూ పలుకుతున్నా, ఆ అభివృద్ధి పల్లెల దాకా రాకపోవడం అసలు సమస్య. గిరిజనులు ఈ నిర్లక్ష్యాన్ని “మోసం”గా భావిస్తున్నారు.

ప్రభుత్వం “స్మార్ట్ సిటీలు”, “అధునాతన హైవేలు” అంటూ కోట్ల రూపాయలు ఖర్చు చేస్తోంది. కానీ అరణ్య ప్రాంతాల్లో ఒక చిన్న మట్టిరోడ్డు కోసం కూడా దృష్టి పెట్టడం లేదు. అభివృద్ధి అంటే కేవలం పట్టణాలకే పరిమితం కావాలా? అనేది ఇక్కడ ప్రధాన ప్రశ్నగా మారింది.

గర్భిణీల ప్రాణాలకు ముప్పు

ప్రతి సంవత్సరం అనేక గర్భిణీలు రోడ్డు సౌకర్యం లేకపోవడంతో తీవ్రమైన ప్రమాదాలను ఎదుర్కొంటున్నారు. 108 అంబులెన్స్ రాకపోవడం, దగ్గర్లో ఆసుపత్రులు లేకపోవడం వల్ల ప్రసవాలు చాలా సార్లు ఇళ్లలోనే జరగాల్సి వస్తోంది. వైద్య సదుపాయం లేక ప్రాణనష్టం సంభవించే ఉదంతాలు తరచూ బయటపడుతున్నాయి.

గిరిజన హక్కుల కోసం కదలిక అవసరం

గిరిజనుల అభివృద్ధి కోసం ప్రభుత్వాలు మాత్రమే కాకుండా, సామాజిక సంస్థలు, స్వచ్ఛంద సంస్థలు కూడా ముందుకు రావాలి. రోడ్డు సౌకర్యం వంటి ప్రాథమిక అవసరం లేకుండా ఎలాంటి అభివృద్ధి సాధ్యం కాదని నిపుణులు హెచ్చరిస్తున్నారు.

గ్రామాలకు తాత్కాలిక మట్టిరహదారులు అయినా వెంటనే వేసేలా చర్యలు తీసుకోవాలి.

వైద్య అత్యవసర వాహనాలు చేరేలా ప్రత్యేక సదుపాయాలు కల్పించాలి.

ప్రతి గ్రామానికి కనీసం ఒక ప్రాథమిక ఆరోగ్య కేంద్రం ఏర్పాటు చేయాలి.

గర్భిణీలను తరలించడానికి ప్రత్యేక వాహనాలు ఏర్పాటు చేయాలి.

అధికారులు స్పందించాలి

సుందరయ్య నగర్ ఘటన మరోసారి ప్రభుత్వాల నిర్లక్ష్యాన్ని చూపింది. ఇప్పటికైనా అధికారులు స్పందించి రోడ్డు సౌకర్యం కల్పించకపోతే, ఇలాంటి సంఘటనలు పునరావృతం కావడం తప్పదని గ్రామస్తులు హెచ్చరిస్తున్నారు.

ముగింపు: “ఆరోగ్యం హక్కు – అభివృద్ధి హక్కు” అన్న మాటలు కేవలం నినాదాలుగా కాకుండా, వాస్తవ రూపం దాల్చాలి. గిరిజన మహిళలు ప్రసవ వేదనల్లో జోలెలో మోసుకెళ్లే పరిస్థితి 21వ శతాబ్దంలో సిగ్గుచేటు. రాబోయే రోజుల్లో గిరిజన గ్రామాలకు రహదారులు, వైద్య సదుపాయాలు అందకపోతే, ఈ సమాజం అభివృద్ధి అనే పదం ఎప్పటికీ ఒక కలగానే మిగిలిపోతుంది.